De bevrijding en de bombardementen hebben veel sporen achtergelaten in Caen. Maar de stad heeft baat gehad bij een geslaagde en harmonieuze wederopbouw. We nemen u mee naar de mooiste plekken van de Wederopbouw.
Volledig herbouwde gebouwen
Ga naar het noorden van het kasteel van Caen, in de wijk Jardin des Plantes, naar de universiteit, een van de eerste gebouwen van de wederopbouw van Caen! Het duurde meer dan 9 jaar om de campus te herbouwen volgens de architecturale plannen van Henry Bernard. De universiteit van Caen, die als historisch monument is geklasseerd, trekt meer dan 30.000 studenten. Het bronzen standbeeld van Louis Leygue is het embleem van de stad geworden. Het stelt de feniks voor die uit zijn as herrijst. Mis de kaart van Rome op schaal 1:400 niet die in het Maison de la Recherche en Sciences Humaines wordt tentoongesteld.
Ga naar het stadscentrum van Caen, Place Saint-Jean, waar de kerk Saint-Jean staat. Eenmaal daar, neem de tijd om het van buiten te bekijken… De kerk zal u zeker doen denken aan een beroemd Italiaans monument dat een beetje scheef staat. Het is niet voor niets dat hij de bijnaam de Toren van Pisa van Caen heeft gekregen! In 1944 ontsnapte het monument niet aan vijandelijke aanvallen en bij de wederopbouw werden betonnen palen aangebracht om de kerk te stabiliseren, evenals Caen-steen. Het was in de steengroeven van Caen dat veel inwoners hun toevlucht zochten tijdens de bombardementen…
Van de gebouwen die door de bombardementen werden getroffen, was het theater van Caen het laatste dat de stad verloor. Het werd pas in 1955 herbouwd met een modernere architectuur, maar met behoud van de geest van de “Italiaanse theaters”, met zijn twee halfronde balkons. In het voorjaar van 1963 was het theater gastheer van het Nationale Congres van Wederopbouw.
Buurten die getuigen van het verleden
Verlaat het stadscentrum om door de straten en steegjes van de Caennais-tuinstad Nice te wandelen. De wijk werd in 1930 gebouwd op voormalige kwekerijen voor een welgestelde bevolking die de stad wilde ontvluchten en werd toen omringd door hekken om de indruk te wekken van een grote veilige tuin. Er wordt gezegd dat tijdens de bezetting het enige bekende burgerslachtoffer in de Caennais van Nice de kat op nr. 31 was, in een van de villa’s die door de Duitse officieren waren gevorderd. Vandaag kunt u dit district bezoeken dat zijn poorten heeft laten vallen. Niet te missen is de Villa Héliante, een art deco monument dat in 1927 door een kruidendokter werd gebouwd!
De Avenue du 6 Juin ligt in het hart van de stad Caen. Een waar embleem van de wederopbouw, het doet zijn naam eer aan. De Avenue du 6 Juin, aangelegd om de Rue Saint-Jean te verdubbelen en het verkeer te vergemakkelijken, verbindt het station met de Universiteit van Caen. In het midden van de laan, stop op de Place de la Résistance. De 6 Marinetorens van Caen-steen werden tussen 1951 en 1953 gebouwd. Acht verdiepingen hoog, brengen zij hulde aan de Rue de la Marine, die dezelfde opzet had als de Avenue du 6 Juin. Deze torens, met hun moderne architectuur en hun bas-reliëfs, vormen de toegang tot de weg naar het kasteel en de wijk Quatrans.
Rond Caen
Hérouville Saint-Clair
Tijdens de Wederopbouw in 1961 besloot de Staat een nieuwe moderne stad te bouwen, ten noordoosten van Caen. Het vroegere dorp Hérouville werd Hérouville Saint-Clair. Hierdoor konden de arbeiders van Caen in een geheel nieuwe stad worden gehuisvest. Deze “slaapstad” is verdeeld in moderne wijken rond een gebouw met het stadhuis en winkels: de Citadelle Douce. De metalen watertoren van Hérouville-Saint-Clair, gebouwd in 1968, kreeg in 2007 het “Label Patrimoine du 20ème siècle”. Deze watertoren, die ’s nachts verlicht is, domineert Hérouville-Saint-Clair en is een waar symbool van de nieuwe stad!
De SMN
De in 1912 opgerichte Société Métallurgique de Normandie (société métallurgique de normandie), gebouwd in de gemeenten Colombelles en Giberville, is een belangrijke getuige van de Wederopbouw van Caen. Na de Eerste en Tweede Wereldoorlog te hebben doorstaan, beleefde de industrie een echte renaissance en creëerde zij vele banen. De fabriek bood werk aan meer dan 6.000 mensen, van wie sommigen werden ondergebracht in de arbeiderswoningen op “Le Plateau” in de buurt van de fabriek. Leden van de vereniging SMN Memory and Heritage bieden rondleidingen aan om de oude elektrische werkplaats, de wachtposten, de koeler en de geschiedenis van dit opmerkelijke voorbeeld van een arbeiderswijk te ontdekken.
